პილოტები უამრავი ადამიანის სიცოცხლეზე არიან პასუხისმგებელნი, ამიტომ გასაკვირი არ არის, რომ ავიალაინერების კაპიტნების მიმართ განსაკუთრებული მოთხოვნებია დაწესებული. კერძოდ, ბორტზე კვებასთან დაკავშირებით.
ამგვარად, პირველი და მეორე პილოტი ფრენის დროს სხვადასხვა კერძს მიირთმევენ. ავიაკომპანიების უმეტესობამ ეს წესი შემოიღო, რათა მინიმუმამდე შემცირდეს ბორტზე ორივე კაპიტნის საკვებით მოწამვლის რისკი. თუ ერთი ცუდად გახდება, მეორე ყოველთვის შეძლებს თვითმფრინავის მართვას.
ვინაიდან ყველა რეისი არ ხორციელდება მაშინ, როდესაც საკვების მირთმევის დროა, ავიაკომპანიები თავიანთ მფრინავებს სთხოვენ, ფრენის წინ არ მიირთვან ერთნაირი კერძები და ერთ ადგილზეც კი არ მიირთვან.
კვების წესი ოფიციალური გახდა 1982 წელს, ბოსტონი-ლისაბონის მიმართულებით კომერციულ რეისზე მომხდარი ფორს-მაჟორის შემდეგ. მაშინ ეკიპაჟის 10 წევრი (მათ შორის პილოტი, მეორე პილოტი და თვითმფრინავის ინჟინერი) ტაპიოკას პუდინგით მოიწამლა.
ეკიპაჟმა თავი ისე ცუდად იგრძნო, რომ შუა გზაში თვითმფრინავის მობრუნება და ბოსტონში დაბრუნება მოუწია.
სხვათა შორის, როდესაც ერთ-ერთი პილოტი ტუალეტში გადის, მის ადგილს ბორტგამცილებელი იკავებს. იგი იმ პირის გვერდით ჯდება, რომელიც თვითმფრინავს მართავს, რათა გაუთვალისწინებელი გარემოებების შემთხვევაში (მაგალითად, თუ პილოტი გრძნობას დაკარგავს) ოპერატიულად უხმოს დასახმარებლად.